Waar zijn we toch mee bezig? Je werkt om de vaste lasten te betalen en om leuke dingen te doen. Vakantie hier, lekker shoppen daar. Niks mis mee. Je hebt er tenslotte hard voor gewerkt. Je mag jezelf ook verwennen met leuke en lekkere dingen.

Maar toch wil ik jullie meenemen naar een jaar of vier geleden. Toen kochten we ons piepkleine huisje, die we net (niet) konden betalen. Alle spaarpotten hebben we op de kop moeten gooien, al het kleingeld bij elkaar moeten schrapen en spullen moeten verkopen. Ook kregen we hulp van mijn lieve schoonmoeder. Zonder haar was het zeker niet gelukt. Eindelijk kochten we ons eerste koophuisje samen. Wat waren we rijk.

Krap anderhalf jaar later vond ik een leuke parttime baan. We hielden dus geld over, want mijn loon was extra. Het eerste dat je dan doet is kijken waar je dat “even lekker” aan gaat uitgeven. Het huisje waar we superblij mee waren was opeens wel wat klein, dus we moesten maar eens groter gaan wonen, en duurder natuurlijk😉

Serieus! Wat is er in die korte tijd gebeurd? Het eerste huisje was nog net zo lief en leuk, maar wij zijn veranderd! We willen steeds meer en meer. Omdat het kan! Om vervolgens alles in stand te houden. Tja, kijk maar naar mij.  Mijn loon is niet meer extra, maar nodig om ons grotere en duurdere huis van te betalen. Zo word je een slaaf van alles wat je denkt nodig te hebben.

Nu ik door de burn-out uit die stroomversnelling ben “gecrasht”, zie ik het echt heel duidelijk. Ik ben een poppetje in deze consumptie maatschappij. Wat zou het mooi zijn om juist minder te werken en misschien wel eerder met pensioen te kunnen. Niet door karig te leven, maar goed om te gaan met je geld. En vooral door tevreden te zijn met wat we hebben.

Gewoon, omdat dat ook kan!