Natte haartjes

Vroeger, in mijn jeugd, vierden we Sinterklaas. Geweldig! Voor mij was het een soort droom. Voor het slapen gaan, met natte haartjes je schoentje zetten. Dan samen met je zusje en broertjes, je keel schor zingen. Ja, want de sint moest het wel kunnen horen😉 Dan naar bed totdat je hem op het dak hoorde rommelen. Wat nooit gebeurde, want hij komt pas als je slaapt, volgens mam. De volgende ochtend word je wakker en rent vol verwachting naar beneden, met het lege schoentje nog op je netvlies….

Pure magie

Een mandarijn, wat pepernoten en soms een klein “cadeautje” puilden uit mijn maatje 28. Ik schrijf het maar even op de ouderwetsche manier, want het is al even geleden. Pure magie!! Die oude man met zijn paard op het dak, en dan door de cv een pakje in mijn schoentje krijgen. Goedgelovig en vol vertrouwen, zoals een kind is. Ik weet nog dat ik in die periode extra lief probeerde te zijn, want dat zakje zout, of erger nog, in de zak mee naar Spanje, zou mij niet overkomen!

Ultieme hoogtepunt

Na een paar keer je schoen opzetten kwam het ultieme hoogtepunt. Pakjesavond! De spanning werd opgebouwd door een LP met sinterklaasliedjes. Opa en oma werden opgehaald, want dat waren de grote sponsors, volgens mij. Er was warme chocolademelk want dat hoort erbij en natuurlijk de letter van banket, pepernoten en kikkers en muizen.

En dan maar wachten op die mysterieuze bonk op het raam, een hand vol pepernoten in de gang en onze wasmanden vol pakjes, voor ons. Want we waren lief geweest.

Nooit meer hetzelfde

We werden ouder en vlogen uit. Kregen zelf kinderen en maakten onze eigen herinneringen met onze gezinnen. Toen ik zelf kinderen kreeg wilde ik ze ook graag die mooie momenten laten beleven.

Mijn moeder was altijd de drijvende kracht achter het sinterklaasfeest. Ze was “by far” de meest enthousiaste aanhanger van de goedheiligman en haalde, ook toen we groot waren, alles uit de kast om het tot een succes te maken. Gedichten, surprises, noem maar op.

Mijn moeder overleed 16 jaar geleden en daarmee veranderde sinterklaas voor ons voorgoed. We hebben het nog wel geprobeerd om te vieren, maar het is nooit meer hetzelfde geworden.

Onze sint is dood